Do wyboru 3 rozmiary: A4 (210/297 mm), A3 (297 x 420mm ), A3+ (329 x 483mm).

Kolory wydruku mogą się różnić od widocznych na ekranie, gdyż jest to zależne od indywidualnych ustawień monitora.

Materiały użyte do produkcji obrazków są wysokiej jakości, wydruki na świetnym papierze Epson (192g). Ramka polskiego producenta wykonana z aluminium z frontem z pleksi z antyrefleksem, dzięki czemu grafiki zyskują szlachetną matowość. 

KLARA

Jest to imię łacińskie, wywodzące się z pierwotnego cognomen. Utworzone zostało na podstawie wyrazu pospolitego clarus 'jasny, błyszczący, sławny’. U Rzymian dla mężczyzn była forma Clarus, dla kobiet Clara.

Jest około dwunastu świętych lub błogosławionych, które nosiły to imię.

Klara z Asyżu. Urodziła się w r. 1194 w rodzinie szlacheckiej. Gdy podrosła, rodzice dwukrotnie starali się ją wydać za mąż. Nadaremnie. Poślubiła ubóstwo, które z taką pociągającą mocą w Asyżu głosił wówczas św. Franciszek. Urzeczona jego ideałami, Klara spotyka się z nim kilkakrotnie, wreszcie w r. 1212 przyjmuje z jego rąk habit zakonny. Osiada następnie u benedyktynek w niedalekiej Bastii, gdzie nachodzą ją krewni, zdecydowani odciągnąć ją od nowego sposobu życia. Franciszek sprowadza ją wtedy na powrót do Asyżu i umieszcza przy kościółku Św. Damiana. Niebawem przyłącza się do Klary jej siostra Agnieszka. W ten sposób powstaje zgromadzenie Pań Ubogich, zwane później drugim zakonem św. Franciszka lub krótko klaryskami. W r. 1215 otrzymuje ono od Innocentego III -przywilej ubóstwa-, a na mocy uchwał soboru laterańskiego IV przynaglone zostaje do przyjęcia reguły opartej całkowicie na regule św. Benedykta. Z tego samego powodu Klara zostaje ksienią (opatką) nowego zgromadzenia, co nie przeszkadza jej bynajmniej kierować się franciszkańskim ideałem ubóstwa. Jej nauczycielem jest sam Franciszek, z którym utrzymuje nadal żywe kontakty. Gdy Franciszek, obdarzony stygmatami, zapada na zdrowiu, Klara przyjmuje go u Św. Damiana i gości w celi zbudowanej dlań w ogrodzie. Na krótko przed śmiercią Franciszek śle do niej ostatnie orędzie; a kiedy umrze (1226) bracia przynoszą jego ciało do Św. Damiana i Klara po raz ostatni wpatruje się w jego stygmaty.

Klara Gambacorta. Kiedy Klara miała lat dwanaście, wydano ją za Szymona z Massa. W dwa lata później była już wdową. Wstąpiła wówczas u Św. Marcina do klarysek. Wyciągnęli ją stamtąd bracia, którzy też uwięzili ją w ojcowskim domu. Dopiero w r. 1378 na interwencję biskupa Alfonsa Valdeterra mogła przyjąć w Santa Croce habit dominikanek. Ojciec wybudował dla nich nowy dom zakonny. Była w nim najpierw zastępczynią przeoryszy, potem przeoryszą. Propagowała reformę, którą w Wenecji przeprowadzał bł. Jan Dominici, a w Pizie bł. Wawrzyniec z Ripafratta. Biernie uczestniczyła w sprzysiężeniu, które miało kosztować życie jej ojca i dwóch braci.

deon.pl