Do wyboru 3 rozmiary: A4 (210/297 mm), A3 (297 x 420mm ), A3+ (329 x 483mm).

Kolory wydruku mogą się różnić od widocznych na ekranie, gdyż jest to zależne od indywidualnych ustawień monitora.

Materiały użyte do produkcji obrazków są wysokiej jakości, wydruki A4 na świetnym papierze Epson (192g); wydruki A3 i A3+ na papierze o gramaturze 230g. Ramka polskiego producenta wykonana z aluminium z frontem z pleksi z antyrefleksem, dzięki czemu grafiki zyskują szlachetną matowość. 

TADEUSZ

Jest to imię biblijne, wywodzące się z języka aramejskiego, w którym thad-daj oznaczało człowieka o szerokiej piersi. Nosił to imię jeden z apostołów (Juda Tadeusz).

W martyrologiach pojawia się czterech świętych tego imienia.

Juda Tadeusz, apostoł. U św. Łukasza (6, 16) i w Dziejach Apostolskich (1, 13) jest też nazwany Judą Jakubowym. Wnosili stąd niektórzy, iż był bratem apostoła Jakuba, ale wniosek ten kłóci się z formą gramatyczną, która wskazuje raczej na synostwo. Nie wiadomo zresztą, kim był Jakub, z którym ewangelista związał naszego świętego. O samym Judzie Tadeuszu dowiadujemy się z Biblii niewiele: właściwie tylko to, iż w czasie Ostatniej Wieczerzy zapytał Mistrza: -Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu– (J 14, 22). Jeszcze mniej wiadomości posiadamy o życiu apostoła po Zesłaniu Ducha Świętego. Szczególnego kultu w ciągu wieków nie doznawał. Dopiero w XVIII wieku stał się popularnym świętym w Austrii i w Polsce. Obecnie czczony jest często jako orędownik w sprawach beznadziejnych.

Tadeusz Studyta. Był Scytą, wziętym do niewoli i jako taki pracował w rodzinnym domu Teodora Studyty. Gdy odzyskał wolność, wstąpił do klasztoru Sakkudion. Za Leona V Armeńczyka został za obronę świętych obrazów aresztowany, a potem skazany na 130 razów, wymierzonych bykowcem. Wyczerpany tymi razami, zmarł po dwóch dniach, prawdopodobnie 28 grudnia 816 r. Teodor mówił o nim z uznaniem w swych katechezach i w listach. Wspomnienie męczennika obchodzono w dniu 29 grudnia.

Tadeusz Machar. Wywodził się ze starej, rzekomo -królewskiej- rodziny z irlandzkiego Munster. Nie miał jeszcze trzydziestu lat, gdy w 1482 r. mianowano go biskupem diecezji Ross. Nie dopuszczono go do niej. Stolica Apostolska powołała go wówczas do zarządzania diecezjami w Cork i w Cloyne. Także i tam spotkał się ze sprzeciwem rywali. Problem spróbował rozwiązać na starą modłę irlandzką: ruszył pieszo do Rzymu. W czasie przeprawy przez Alpy zatrzymał się w klasztorze kanoników regularnych św. Bernarda. W dniu 25 października 1492 r. znaleziono go w pokoju martwego. Gdy zorientowano się, kim był skromny pielgrzym, biskup Ivrei zarządził uroczysty pogrzeb. Wzruszony losem biskupa-pielgrzyma lud złożył mu wtedy hołd, a tak zapoczątkował jego kult. Kult ten zaaprobował w 1895 r. Leon XIII.

źródło deon.pl