Do wyboru 3 rozmiary: A4 (210/297 mm), A3 (297 x 420mm ), A3+ (329 x 483mm).

Kolory wydruku mogą się różnić od widocznych na ekranie, gdyż jest to zależne od indywidualnych ustawień monitora.

Materiały użyte do produkcji obrazków są wysokiej jakości, wydruki A4 na świetnym papierze Epson (192g); wydruki A3 i A3+ na papierze o gramaturze 230g. Ramka polskiego producenta wykonana z aluminium z frontem z pleksi z antyrefleksem, dzięki czemu grafiki zyskują szlachetną matowość. 

PAULA

W literaturze hagiograficznej doliczyć się można co najmniej dziesięć świętych noszących to imię.

Paula, męczennica konstantynopolitańska. Martyrologia wymieniają ją pod dniem 3 czerwca jako męczennicę czczoną w Konstantynopolu. W rzeczy samej znamy ją tylko z dodatku do opisu męczeństwa Lucyliana i towarzyszy. Zginęła rzekomo za to, że ze czcią pochowała ciała tych męczenników.

Paula i Cyriak, męczennicy z Malagi Prawdopodobne wydaje się to, że chodzi o męczenników afrykańskich z czasów Dioklecjana i Maksymiana. Prokonsul Anolinus kazał chrześcijan sprowadzić do Kartaginy. Wśród nich znaleźli się Cyriak oraz jego osiemnastoletnia siostra Paula. Ci czczeni byli potem w hiszpańskiej Maladze i tam też z czasem uznani za świętych lokalnych.

Paula Rzymianka. Kornelia Paula Asinia wywodziła się z możnego rodu Emilianów. Urodziła się około r. 347. W r. 362 poślubiono ją poganinowi Taksocjuszowi, który pochodził z rodu Juliuszów. Powiła mu pięcioro dzieci. Gdy w r. 379 owdowiała, oddała się pobożności, tak jak jej przyjaciółka Marcella. Ta ostatnia wprowadziła ją w r. 383 do kręgu słuchaczek Hieronima. W rok później straciła córkę Blezyllę. Gdy Hieronim poczuł się przynaglony do opuszczenia Rzymu, podążyła z drugą córką Eustochium do Egiptu i Palestyny, a potem w Betlejem ufundowała dwa klasztory, przy czym zakonnice podzieliła na trzy grupy, odpowiadające ich społecznemu pochodzeniu. Zakonnice oddawały się uczynkom miłosierdzia, obsługiwały pielgrzymów, ale też pielęgnowały studium Biblii. Sama Paula umożliwiła Hieronimowi prace nad tłumaczeniami.

Paula Gambara Costa. Urodziła się 3 marca 1463 r. w Brescii, w rodzinie szlacheckiej. Od młodości tęskniła za życiem zakonnym, mimo to wydano ją za hrabiego Ludwika Costa. Oddała się wówczas życiu światowemu. Pod wpływem franciszkanina Anioła z Chiavasso powróciła jednak do wcześniejszych aspiracji i została tercjarką. Gdy owdowiała, bez reszty poświęciła się opiece nad ubogimi i nieszczęśliwymi. Na ten też cel obróciła swój majątek.

Paula Elżbieta Cerioli Buzecchi. Konstancja Cerioli – bo takie było jej pierwotne imię i nazwisko – urodziła się 16 stycznia 1816 r. w Sancino (na wschód od Mediolanu), w rodzinie zamożnego ziemianina. Przez osiem lat przebywała na pensji u wizytek. W r. 1835 wydano ją za bogatego posesjonata, Kajetana Buzecchiego, który był wdowcem i miał już sześćdziesiąt lat. Urodziła mu troje dzieci, ale dwoje zmarło bardzo wcześnie, a trzecie, syn, w wieku szesnastu lat. -Nie bój się, mamo – powiedział przed śmiercią – dobry Bóg da ci inne dzieci-. W trzydziestym trzecim roku życia owdowiała. Wkrótce potem miejscowy proboszcz przybył do jej pałacu z zapytaniem, czy nie zaopiekowałaby się dwiema sierotami. Przystała na propozycję. Z czasem sierot przybyło, ale znalazły się także dziewczęta chętne do pomocy. Wróciła wówczas do swego panieńskiego nazwiska, potem sprzedała sporą część luksusowego wyposażenia zamku, aby lepiej zorganizować opiekę nad dziećmi. Tak to niemal niepostrzeżenie powstało Zgromadzenie Sióstr Świętej Rodziny. Ukonstytuowało się ono w r. 1857. Hrabina przyjęła wówczas imiona zakonne, wybierając te, które przypominały święte wdowy: Paulę Rzymiankę i Elżbietę z Turyngii. Zredagowała potem program wychowawczy, który obejmował formację religijną oraz przygotowanie do zawodu. Współdziałała ponadto w zakładaniu paralelnego zgromadzenia męskiego. W dniu 23 grudnia 1865 r. poczuła się źle i wcześniej udała się na spoczynek. Około północy spostrzeżono, że już nie żyje. Nie miała jeszcze pięćdziesięciu lat. Kiedy w r. 1950 Pius XII ogłaszał ją błogosławioną, jej zgromadzenie prowadziło sześćdziesiąt zakładów i liczyło 600 członkiń.

Paula Frassinetti. Urodziła się 3 marca 1809 r. w Genui. Na chrzcie nadano jej imiona Paula, Aniela i Maria. Gdy miała dwanaście lat, straciła matkę. Prowadziła odtąd rodzinny dom i troszczyła się o chorego ojca, na skutek czego nie mogła zrealizować swego wczesnego zamiaru: wstąpić do klasztoru. Przebywała następnie u swego brata, Józefa, proboszcza w Quinto al Mare, którego nazwano potem włoskim proboszczem z Ars i który jest kandydatem do chwały ołtarzy. Gorliwy kapłan powierzył jej opiekę nad wiejskimi dziewczynkami. Nigdy nie uczęszczała do szkół, mimo to okazała się dobrą wychowawczynią. Założona przez nią szkółka stała się zalążkiem nowej instytucji zakonnej, oddającej się nauczaniu. Nazwały się Siostrami św. Doroty. Instytucji brakowało środków materialnych, a ustawodawstwo państwowe nie sprzyjało wówczas działalności zakonów. Mimo to zgromadzenie rozwijało się pomyślnie. W r. 1841 miało już swój dom w Rzymie, a w kilkanaście lat później, zaproszone do Brazylii (1865 r.) i Portugalii (1866 r.), przekroczyło granice Italii. W tym imponującym rozwoju wielki udział miała założycielka, niewiasta stanowcza, o trafności sądu zupełnie wyjątkowej. Trafność ta sąsiadowała z darem czytania w sercach ludzkich.

źródło deon.pl i wikipedia