Do wyboru 3 rozmiary: A4 (210/297 mm), A3 (297 x 420mm ), A3+ (329 x 483mm).

Kolory wydruku mogą się różnić od widocznych na ekranie, gdyż jest to zależne od indywidualnych ustawień monitora.

Materiały użyte do produkcji obrazków są wysokiej jakości, wydruki A4 na świetnym papierze Epson (192g); wydruki A3 i A3+ na papierze o gramaturze 230g. Ramka polskiego producenta wykonana z aluminium z frontem z pleksi z antyrefleksem, dzięki czemu grafiki zyskują szlachetną matowość. 

ŁUCJA

Jest to żeńska forma łacińskiego imienia Lucius. Pierwotnie oznaczało ono dziewczynkę 'urodzoną o wschodzie słońca’.

Doliczono się ponad dziesięć świętych, względnie błogosławionych tego imienia. Niektóre znane są tylko ze zwięzłych i mało jasnych wzmianek w martyrologiach.

Łucja z Syrakuz (na Sycylii). Późna legenda (VI w.) opowiada o niej, że udała się do grobu św. Agnieszki, by za pośrednictwem męczennicy uprosić zdrowie dla swej matki. Otrzymała wówczas nie tylko łaskę, o którą zabiegała, ale także zapewnienie, że czeka ją podobna chwała. Kiedy wkrótce potem zaczęła w imię Chrystusa rozdawać ubogim rodzinną majętność, kandydat do jej ręki zadenuncjował ją przed rzymskim urzędnikiem. Legenda podaje piękny dialog Łucji z sędzią, który zagroził odesłaniem jej do lupanaru. Zginęła przeszyta mieczem. Tyle w zwięzłym skrócie legenda. W samych Syrakuzach są Katakumby Św. Łucji, a w nich loculus – miejsce złożenia do grobu ciała świętej, przeniesionego później do Konstantynopola. Istnieje także inskrypcja, świadcząca o tym, że bardzo wcześnie wzywano pośrednictwa Łucji. Ten wczesny kult rozwijał się bardzo intensywnie w wiekach następnych. Średniowiecze, które spopularyzowało imię Łucji, uczyniło z niej patronkę chorych na oczy. Znalazło to swój wyraz w sztuce i pobożności, że wymienimy tu tylko Dantego, który Łucję umieścił w wysokich rejonach swego Raju (Pieśń 32, 136) i który modlił się do niej zarówno w czasie osłabienia wzroku, jak i w chwilach wewnętrznego zamętu i ciemności.

Łucja z Narni (Broccadelli). Urodziła się 13 grudnia 1476 r. w Narni. W r. 1491 wydano ją za hrabiego Piotra Alessio, arystokratę mediolańskiego. Przez trzy lata żyła z nim we wstrzemięźliwości. W r. 1491 przyjęła habit tercjarek dominikańskich. W rok później wysłano ją do Rzymu, gdzie przebywała w domu pod wezwaniem św. Katarzyny Sieneńskiej. Przeniesiono ją następnie do Viterbo i tam 25 lutego 1496 r. otrzymała stygmaty. O ich autentyczności zaświadczyło kilku wybitnych teologów. Potem Herkules d’Este uprosił u Aleksandra VI, aby przybyła do Ferrary, gdzie by mógł z łatwością zasięgać jej rad. Wybudował następnie dla stygmatyczki klasztor i kościół pod wezwaniem św. Katarzyny Sieneńskiej. W ostatnich miesiącach swego życia Łucja opowiedziała na piśmie historię swych stygmatów oraz swe życie wewnętrzne.

deon.pl