Do wyboru 3 rozmiary: A4 (210/297 mm), A3 (297 x 420mm ), A3+ (329 x 483mm).

Kolory wydruku mogą się różnić od widocznych na ekranie, gdyż jest to zależne od indywidualnych ustawień monitora.

Materiały użyte do produkcji obrazków są wysokiej jakości, wydruki A4 na świetnym papierze Epson (192g); wydruki A3 i A3+ na papierze o gramaturze 230g. Ramka polskiego producenta wykonana z aluminium z frontem z pleksi z antyrefleksem, dzięki czemu grafiki zyskują szlachetną matowość. 

KRYSTIAN

Jest to imię pochodzące z języka łacińskie­go, od imienia Christus za pomocą sufiksu -inus, który wskazuje na przyna­leż­ność, pochodzenie. Christinus – to 'należący do Chrystusa, Chrystusowy’.

Święci, a zwłaszcza błogosławieni, którzy nosili to imię, są dość liczni. Przeważnie byli to cystersi.

Krystyn, męczennik. Jako chłopiec znalazł się na służbie u benedyktynów eremitów, któ­rzy na zaproszenie Bolesława Chrobrego przy­byli w r. 1002 z Italii do Polski. Krystyn był u nich kucharzem, może bratem laikiem. Podczas rabunkowego napadu w nocy z 10 na 11 listopada wszyscy zostali zamordowani. Ostatnią ofiarą stał się Krystyn. Nie wiedział jeszcze o śmierci zakon­ników. Zaczął ich wzywać, a zarazem pragnął bronić. Gdy zginął jak inni, biskup Unger pochował go zrazu oddzielnie.

Krystyn z Landais jest postacią w hagio­grafii bardziej znaną. Już w młodości opuścił dom rodzinny i przystał do pustelników w Ga­stines, wśród których przebywał wiele lat. Opatem był tam wte­dy Ulryk, który po pew­nym cza­sie wysłał Krystyna do zależnego odeń klaszto­ru w Landais. Krystyn wiódł tam dalej żywot pełen umartwień i łask niezwykłych. Zaciekawiony sławą jego świętości, opat z Cî­teaux zapragnął mieć go u siebie, wobec czego polecił przysłać go do opactwa macie­rzystego. Ale święty starzec sił już do podróży nie miał i wkrótce (około r. 1145) zmarł. Wówczas to nowy miejscowy opat polecił zebrać świadec­twa tych, którzy bliżej stykali się ze świętym, a zbiór zaopatrzył we własne uwagi.

Krystyn, biskup Prus. Pochodzenia nie znamy, ale nie można wykluczyć tego, że wyszedł z jakiegoś rycerskiego rodu polskiego. Ok. r. 1205 był mnichem w Łeknie, w Wielko­polsce. Tam zetknął się z planami misyjny­mi, które podtrzymywał opat Godfryd. Sam zaś działalność misyjną w Prusach rozpoczął w r. 1209. Wtedy też jego towarzysz Filip Bogu­chwał poniósł śmierć męczeńską.  Wyświę­cono go w Rzymie na biskupa Prus oraz udzie­lono mu szerokich pełnomocnictw. W dalszej pracy korzystał też z pomocy książąt polskich. Ale potem program pracy pod nacis­kiem róż­nora­kich okoliczności uległ zmianom. Biskup po­wołał do życia zakon Braci Dobrzyń­skich, ale niebawem zdominowali ich Krzyża­cy, któ­rzy też ograniczyli wpływy biskupa. Przy­czy­niła się do tego i niewola, w którą popadł w r. 1233 w czasie jednej z podróży misyj­nych. Gdy dzięki krewnym w r. 1239 odzyskał wol­ność, wniósł skargę na Krzyża­ków, ale ci już wówczas górowali nad nim swymi wpływa­mi. Gdy w r. 1243 papież po­dzielił Prusy na cztery diecezje, nadaremnie bronił swych uprawnień. Zmarł w r. 1245, prawdopodobnie w Sulejo­wie, może jako pier­wszy nominalny biskup chełmiński.

Krystyn, patriarcha Antiochii. Przyjmuje się na ogół, że był zrazu dominikaninem. Mia­nowany łacińskim patriarchą Antiochii, przeby­wał tam razem z czterema zakonnikami, gdy nieoczekiwanie miasto napadnięte zostało przez Saracenów. Zginęli z ich rąk w r. 1270. Współcześni uważali ich za męczenników.

źródło deon.pl