Do wyboru 3 rozmiary: A4 (210/297 mm), A3 (297 x 420mm ), A3+ (329 x 483mm).

Kolory wydruku mogą się różnić od widocznych na ekranie, gdyż jest to zależne od indywidualnych ustawień monitora.

Materiały użyte do produkcji obrazków są wysokiej jakości, wydruki A4 na świetnym papierze Epson (192g); wydruki A3 i A3+ na papierze o gramaturze 230g. Ramka polskiego producenta wykonana z aluminium z frontem z pleksi z antyrefleksem, dzięki czemu grafiki zyskują szlachetną matowość. 

ANDRZEJ

gr. andrós mężczyzna

Święci znani pod tym imieniem są bardzo liczni.

Andrzej, apostoł. Rybak rodem z Betsaidy galilejskiej, który później wraz z bratem Szymonem osiadł w Kafarnaum. Zrazu pasjonowało go przepowiadanie Jana Chrzciciela i dlatego towarzyszył mu nad dolnym Jordanem. Skoro jednak usłyszał z ust Jana Chrzciciela słowa -Oto Baranek Boży-, bez wahania poszedł za Jezusem. Mając najwidoczniej usposobienie rzutkie i serce skłonne do entuzjazmu, rychło przyprowadził do Niego swego brata, któremu z zapałem oświadczył: -Znaleźliśmy Mesjasza- (J 1, 35-4, 2).

Andrzej z Krety. Urodził się około r. 660 w Damaszku. Gdy miał około piętnastu lat, został w Jerozolimie mnichem, stąd przydomek Jerozolimskiego, którym go nieraz oznaczano.

Andrzej Szalony (Salos). Z pochodzenia był podobno Słowianinem. Wcześnie przybył do Konstantynopola jako -notariusz- protospatariosa Theognosta. Nie pobył u niego długo. Zaczął wówczas wieść życie -szalonego dla Chrystusa-, rodzaj skrajnego żebraczego wyrzeczenia, który później dobrze znany był na Rusi.

Andrzej Świerad. Zwano go u nas często -Żurawkiem-, ale nazwa ta pochodzi z błędnego odczytania jego imienia, które w przekazach źródłowych zapisane zostało w niezręcznej ortografii łacińskiej. Andrzej zasłynął jako mąż wielkich umartwień. W klasztorze Św. Hipolita na górze Zobor koło Nitry otrzymał habit, a zapewne i imię zakonne – Andrzej. Prawdopodobnie jakiś czas spędził w samym klasztorze, później zaś osiadł w niedalekiej pustelni. Oddawał się tam niezwykłym surowościom, w czym niektórzy dopatrywali się ascetyzmu wschodniego.

Andrzej Rublow (Andriej Rublew, Rubliow). – Wśród wyniesionych na ołtarze przez Cerkiew na Tysiąclecie Chrztu Rusi jest może postacią najbardziej znaną i urzekającą. Wielu spontanicznie dopatruje się w nim wschodniego Fra Angelica lub Giotta. Porównanie drugie miałoby dotyczyć samego artyzmu; pierwsze wydaje się być bardzo trafne, dobrze osadzone w szczegółach życia i twórczości dwóch wielkich artystów. W tych dziełach, które się zachowały, odnajdujemy wyjątkowe wyczucie barw i ich ciepło, mistrzowskie opanowanie rysunku, harmonię układów linearnych i wiele subtelnego liryzmu. Pod koniec życia żył na pewno jako mnich.

Andrzej z Chio. Miał lat 27, gdy przybył w r. 1465 do Konstantynopola jako pielgrzym. Zadenuncjowano go wtedy, jakoby był przechrzczeńcem. Gdy zaprzeczył, poddano go torturom, ale równocześnie zaoferowano mu karierę w armii tureckiej. Odmówił i wówczas ścięto go, ciało zaś wrzucono do morza. Chrześcijanie wydobyli je i pochowali.

Andrzej Bobola. Pochodził z rodziny szlacheckiej. W r. 1622 otrzymał tamże święcenia kapłańskie. Pracował następnie jako kaznodzieja, spowiednik, duszpasterz w więzieniach i przytułkach w Nieświeżu oraz przy kościele Św. Kazimierza w Wilnie. Jako żarliwy apostoł pojednał wówczas z Kościołem katolickim wielu prawosławnych. W maju 1657 r. na Janów Poleski napadła grupa Kozaków i dokonała rzezi katolików i Żydów. Andrzej przebywał wówczas w sąsiednim Peredyle. Pochwycony przez tę samą grupę, zawleczony został do Janowa i tam na rynku miasta poniósł śmierć męczeńską.

źródło deon.pl