Do wyboru 3 rozmiary: A4 (210/297 mm), A3 (297 x 420mm ), A3+ (329 x 483mm).

Kolory wydruku mogą się różnić od widocznych na ekranie, gdyż jest to zależne od indywidualnych ustawień monitora.

Materiały użyte do produkcji obrazków są wysokiej jakości, wydruki A4 na świetnym papierze Epson (192g); wydruki A3 i A3+ na papierze o gramaturze 230g. Ramka polskiego producenta wykonana z aluminium z frontem z pleksi z antyrefleksem, dzięki czemu grafiki zyskują szlachetną matowość. 

Pianka użyta do usztywnienia obrazka ma 5 mm, ale jest wyjątkowa lekka. Do zawieszenia służy metalowy zaczep wpięty w tył pianki.

CO LEPSZE? PLAKAT W RAMCE CZY NA PIANCE?

Zależy czego szukamy.

Obrazek na piance dzięki swej lekkości wnosi powiew nowoczesności i braku skrępowania. Wydruk w tym sposobie prezentacji jest zawsze dobrze widoczny pod każdym kątem. I ostatnia zaleta to możliwość zaprezentowania wydruku w rozmiarze A3+, który jest większy niż plakat w standardowej ramce A3.

Natomiast plakat w ramce, szczególnie czarnej, staje się wyrazistym akcentem w pomieszczeniu. Ponadto pleksi i aluminiowa ramka zabezpieczają wydruk przed wilgocią oraz przed ewentualnymi wgnieceniami, które mogą się zdarzyć w przypadku zastosowania podkładu piankowego.

ALINA

Jest to imię pochodzenia germańskiego, spieszczenie od Adelina, Adelajda.

Istnieją święte znane na ogół pod innym imieniem, które jednak bywają nieraz wymieniane z Aliną. Takimi są przede wszystkim dwie postacie średniowieczne:

Alina (Alena) z Forest (Belgia). Córka pogańskich rodziców, zamieszkałych niedaleko Brukseli, dała się bez ich wiedzy ochrzcić, wobec czego sprowadzili ją siłą do domu i umieścili w zamknięciu. Zmarła na skutek rany odniesionej z rąk strażnika, który jej pilnował. Alina wzywana bywa w chorobach oczu.

Alina (Adelina) z Mortain, Francja. Była siostrą św. Witalisa z Savigny. Gdy ten założył klasztor w Savigny, siostrę swą osiedlił w pobliżu i wprowadził w życie zakonne. W r. 1105 hrabia Wilhelm z Mortain wybudował klasztor dla zakonnic, którego pierwszą ksienią została właśnie Alina. W obydwu klasztorach przestrzegano reguły benedyktyńskiej. Regułę cysterską przyjęto tam nieco później. Zakonnice z Mortain z powodu ich ubioru nazywano Białymi Paniami. Ponieważ kult Aliny nie został później formalnie zatwierdzony, widnieje ona w wykazach i wspomnieniach jako błogosławiona.