Św. Faustyna

Święta Faustyna Kowalska, na chrzcie św. nazwano ją Heleną. Jak tyle innych, ona także przeszła do historii (również do historii chrześcijańskiej mistyki) jako zakonnica: Siostra Faustyna. Już po trzech latach musiała przerwać uczęszczanie do wiejskiej szkoły, aby pomagać rodzicom. Była potem służącą w Aleksandrowie. Wróciwszy po dwóch latach do domu, wyjawiła chęć wstąpienia do zakonu, ale natrafiła na opór ojca, wymawiającego się brakiem środków na posag. W 1933 r. złożyła w Krakowie śluby wieczyste i przeniesiona została do Wilna. Była tam ogrodniczką. Nade wszystko szerzyła kult Bożego Miłosierdzia, którego pierwsze zewnętrzne wyrazy przypadają na okres wileński, a który potem szerzył się intensywnie. Jej własne duchowe doznania odsłonił Dzienniczek, który w Wilnie zaczęła pisać na polecenie swego spowiednika, ks. Michała Sopoćki. Dodajmy, że szerząc kult Bożego Miłosierdzia, siostra Faustyna myślała również o zgromadzeniu oddanym w szczególny sposób jego szerzeniu.